Και
επιβάλλεται κάποιες φορές να παρακολουθείς την κεντημένη άκρη ενός άλλοτε
περήφανου τραπεζομάντηλου να κρέμεται από το ηλιοκαμένο με ογκώδες φως
σημυδένιο τραπέζι .Και τη γλυκιά ηχώ των σφυριγμάτων ξεχασμένων παιδιών να
πνίγεται στην αρμύρα του αέρα.Μάλιστα ,θα υπήρξε πιότερο στωική η ζωή στο
πέρασμά της ,μα εσύ είσαι χλιαρός και δε θα συγκινήσεις το καμίνι του θανάτου
στο οποίο οδηγείται ,ακόμα και αν με το θρήνο σου οδύρεσαι για τα τετελεσμένα
..Η παρατήρηση έγκειται στην παροχή λεξιλογίου στο δικό σου κώδικα - περίτρανο
απόκτημα στην ανθολογία των δικών σου σκέψεων.Ψήγματά της ακολουθούν τις μνήμες
,μα το ιμπρεσιονιστικό τους ένδυμα ,σα ραγισμένο γυαλί μπροστά σε πεταρίζοντα
ματόκλαδα,δεν επαρκεί για τη στυγνή προσμονή του αναπόφευκτου ,του μέλλοντος..
Παραλυτικά δεμένος στην απόλυτα περιοριστική ακινησία μιας ονειρώδους πραγματικότητας, προέβαλλε επί ώρα ηδονιστικά τα γεγονότα μιας προσωπικής σταύρωσης, που κυρίευε τη μελαγχολική ζωή του. Βρίσκοντας οπτική ανταπόκριση στα μνημονικά ερεθίσματα, εξαΰλωνε, σαν γνήσιος εραστής των πεποιθήσεων, την έμπρακτη θλίψη μιας θλιβερής ριπής πυρών μεταξύ δύο ανθρώπινων όντων, που, στα μάτια του διέγειρε κάτι ανάμεσα σε οίκτο και ανάγκη για ολική καταστροφή.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου