Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από 2022

Μοναχική πόλη

  Σαν τα βλέφαρα βαραίνουν, σιωπηλές σκιές πλαγιάζουν στο παραθύρι σου. Μοντέλα πραγματικότητας που θρέφεις με θρύμματα ανθρώπων που αδράχνεις σφιχτά. Τα φώτα της πόλης συνεχώς θολώνουν. Συννεφιασμένος θόλος με ρωγμές γαλάζιου, γυμνοί κορμοί τα κτίσματα, και οι περαστικοί γρασίδι που θροΐζει στο διάβα του χρόνου.

Ολέθριες ευαισθησίες

  Οι ευαισθησίες εύκολα κυριεύονται απ’ την άδηλη έκφραση της μοναδικότητας. Στην παθογένεια της έλξης η σάρκα ροδίζει, χωρίς συστολή.   Άχαρα λευκά ψέματα τυλιγμένα στη γοητεία των αισθήσεων και άνθρωποι τρωτοί στο συνθετικό ναρκωτικό της εμπιστοσύνης.   Πενιχρά λόγια που ατημέλητα ψελλίζονται Σαν τη σκέψη στιγμιαία διαπερνά κάποιος φευγαλέος Έρωτας