Οι αναζητητές ενός ιδεατού κόσμου οδοιπορούν σε μελωμένα μονοπάτια ονειρικών παραστάσεων. Απόκοσμα εκφράζουν σύνεση, λουσμένοι στην πυρετώδη θάλασσα. Νεκρικά προσωπεία πάγου, διάτρητα από ανήσυχα σταγονίδια βροχής. Στόμα ξεχειλίζει μυστικά, εκστατικό στην ομολογία του οράματος, που υφαίνεται στα ταραγμένα νερά μιας πηγής. Βουβοί και πλανεμένοι στα ιλαρά κλίματα, με φόντο έναν απέραντο γκρι ουρανό.
Σαν τα βλέφαρα βαραίνουν, σιωπηλές σκιές πλαγιάζουν στο παραθύρι σου. Μοντέλα πραγματικότητας που θρέφεις με θρύμματα ανθρώπων που αδράχνεις σφιχτά. Τα φώτα της πόλης συνεχώς θολώνουν. Συννεφιασμένος θόλος με ρωγμές γαλάζιου, γυμνοί κορμοί τα κτίσματα, και οι περαστικοί γρασίδι που θροΐζει στο διάβα του χρόνου.