Το λαμπερό φως μιας λάμπας πυρακτώσεως ,παθητική και παρακμιακή ,με ενθουσιώδη
ζουζούνια να περιστρέφονται σχεδόν τροχιακά ,αναδίδει κάτι από μια μοιρολατρική
μάχη μάζας και ιδανικών ,συνεπαγόμενων φυσικά την τρομακτική αντίληψη μιας
κακόφημης αλήθειας .Ο -αναγόμενος σε προσωπική επέλαση υιοθετούμενων αφελώς ,ανούσιων προτύπων ,καταδικασμένων εκ
των διαφημιστών στην επιτυχία -καταναλωτισμός, αφήνει μια γλυκόπικρη ανάσα ενός
πολιτισμού ντόνατ ,βυθισμένου στη σοκολάτα μιας εταιρικής επένδυσης και στη
συνέχεια στον καφέ που προϊδεάζει την αβυσσώδη και φρικώδη κάθοδο των μετοχών της προσωπικότητας του
λερωμένου, ηθικά και ουσιαστικά ,λόγω σοκολάτας ,διότι απλούστατα, εσύ ,δεν
ανταποκρινόσουν στην αυτοσυγκράτησή σου και καταβρόχθιζες, σχεδόν ρουφούσες τον
θερμιδογόνο ψυχοφθόρο παράγοντα που επιβλήθηκε σε μια ριπή ανέμου χαϊδεύοντας
ηδονικά γυαλιστερά νομίσματα.
Παραλυτικά δεμένος στην απόλυτα περιοριστική ακινησία μιας ονειρώδους πραγματικότητας, προέβαλλε επί ώρα ηδονιστικά τα γεγονότα μιας προσωπικής σταύρωσης, που κυρίευε τη μελαγχολική ζωή του. Βρίσκοντας οπτική ανταπόκριση στα μνημονικά ερεθίσματα, εξαΰλωνε, σαν γνήσιος εραστής των πεποιθήσεων, την έμπρακτη θλίψη μιας θλιβερής ριπής πυρών μεταξύ δύο ανθρώπινων όντων, που, στα μάτια του διέγειρε κάτι ανάμεσα σε οίκτο και ανάγκη για ολική καταστροφή.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου